Wil je meedoen aan de Marathon van Parijs (of überhaupt aan hardloopwedstrijden in bijvoorbeeld Frankrijk) zul je een medische verklaring moeten kunnen overleggen. Ook deelname aan wielerwedstrijden als Le Marmotte of de Alpe d’HuZes is niet mogelijk zonder een schriftelijke verklaring waarin staat dat er geen belemmeringen zijn aan een dergelijke wedstrijd deel te nemen.
Voorheen gold dit ook voor hardloopwedstrijden in Italie, maar daar hoef je als ik het goed begrepen heb niet altijd meer een medische verklaring meer voor af te geven. Lees goed de reglementen van je race om hier zekerheid over te krijgen.

Je dokter kan, als hij/zij daar tenminste zin in heeft en aanleiding toe ziet, een dergelijke verklaring invullen, ondertekenen en stempelen. Een andere mogelijkheid is een (groot) sportmedisch onderzoek te laten doen ruim voordat je je marathon gaat lopen.
Je zal niet de eerste zijn die deelname aan de Marathon van Parijs wordt geweigerd door het ontbreken van een certificat medical. Men kan onverbiddelijk zijn. Een sportmedische keuring is dan ook van harte aan te bevelen. Het certificaat is te downloaden op de website van de Parijs Marathon.
Kosten Sportmedisch Onderzoek
De kosten verschillen per soort onderzoek (basis/basisplus/groot/top sportmedisch onderzoek) en per sportmedisch adviescentrum. Vaak wordt een sportmedisch onderzoek (deels) vergoed via de aanvullende verzekering van de zorgverzekeraar. Het eigen risico geldt niet voor kosten die vergoed worden uit de aanvullende verzekering. Een medische sportkeuring wordt nooit vergoed vanuit de basisverzekering. Informeer altijd naar de vergoeding in jouw situatie. Sportzorg.nl stelt ieder jaar een top-3 samen van zorgverzekeraars met het beste aanvullende pakket voor sportieve Nederlanders.
Sportmedisch Onderzoek
Na wat gegoogle koos ik voor een TopSportmedisch Onderzoek bij SMA Midden Nederland (sport medisch adviescentrum). Dit leek me iets interessanter dan een gewoon sportmedisch onderzoek hierbij ook een maximale inspanningstest met ECG-controle en ademgasanalyse uitgevoerd. Ik had zelf eigenlijk nooit goed mijn hartslagzones en anaerobe drempel bepaald. Wel is deze uitgebreide sportmedische keurig een slag duurder.
Gebeld voor een afspraak en ik kon na 3,5 weken terecht. Gelukkig had ik ruim de tijd voor de marathon. Voorafgaand aan de medische sportkeuring dien je een vrij uitgebreide vragenlijst in te vullen en op te sturen.
Als je er voor gekozen hebt ook bloed te laten prikken start het onderzoek daar mee. De keuring gaat verder met het doornemen van de vragenlijst en een lichamelijk onderzoek (kniereflexen, armbuigingen enz). Ook worden je ogen getest en wordt er naar je hartslag geluisterd. Andere metingen die gedaan worden: lengte, gewicht, vetpercentage en bloeddruk.
Ook wordt een longfunctietest (kracht/inhoud) uitgevoerd, een rust-ECG gemaakt en een maximale inspanningstest met ECG-controle en ademgasanalyse uitgevoerd. Als hardloper heb ik gekozen voor de loopband, maar wielrenners kunnen op een hometrainer-achtig apparaat gaan zitten. De loopband begint op 10 km/uur en wordt elke drie minuten een km/uur sneller afgesteld. Je loopt door tot je niet meer kunt in principe.
Na afloop krijg je je hartslagzones en trainingsadvies te horen. Dit krijg je per mail opgestuurd. Dankzij de positieve uitslagen durfde ik mijn streeftijd met 8 verlagen te verminderen, dus in die zin heb ik er ook iets aan gehad. Zonder de wetenschap dat het op basis van mijn conditie ‘kon’ was ik nooit op een zo’n snel schema vertrokken.
Er werd me aangeraden om het jaar er op weer een sportmedisch onderzoek te doen, om mijn progressie bij te houden. Hoewel een groot deel vergoed wordt door mijn zorgverzekeraar vind ik een jaarlijks onderzoek wel een heel duur geintje.
Ga ik echter de marathon van Rome doen zal ik een nieuwe keuring moéten doen, want ook in Italië is een medische verklaring verplicht. 🙂 Op Google zijn voldoende sportmedische adviescentra waar je een sporttest kunt doen te vinden.